-?...- zapytał czas - Krystyna Siesicka

• ' W miłości ludzie nie mogą być jednością, do uczucia trzeba dwojga, prawda? Zgrać siebie tak, żeby dwa instrumenty współbrzmiały, to jest sztuka. i to jest muzyka miłości. Nie wierz tym bajkom o jedności duszy i ciała w związku dwojga ludzi. Dbaj o swoją piękną inność. I szanuj tę obok.'
• 'Och, te nasze tajemnice, te małe sekrety, to ukrywanie słabostek. Te porozumiewawcze uśmiechy, te szepty: nie mów nikomu. Te chichoty, które zadziwiają innych: z czego te wariatki się śmieją? Drobne okruchy przyjaźni, może błahe i śmieszne, ale jakie wiążące, jak to się pamięta.'
• 'Pojąć nie mogę, dlaczego dokładniej pamięta się rozpacz, nieporozumienia, klęski, niż te spokojne, wspólne szczęścia. Kochaj spokojne wieczory, nawlekaj je na swoją nitkę jak niezwykłe korale.'
• 'Najdłuższa nawet rozmowa telefoniczna jest zupełnie czymś innym niż list i nigdy go nie zastąpi.'
• 'Rośliny są jak ludzie, potrzebują miłości, ale i ludzie są jak rośliny, pozbawiani miłości więdną.'
• 'Na to pytanie czas da odpowiedź.'
• 'Czas nie daje odpowiedzi, on tylko stawia kolejne pytania.'