- ' Ostatecznie trudno- z ciekawością czy bez ciekawości każde małżeństwo staje się w końcu tylko przymusowym pobytem w tym samym pensjonacie.'
- ' Jeśli ktoś pisze o dziejach obcego kraju, musi mieć więcej do powiedzenia, niż wymaga tego historia.'
- ' A poza tym myślisz za dużo. To zawsze nam przeszkadzało, pamiętasz? Albo się kogoś kocha, albo nie. Myślenie na ten temat zawsze budzi podejrzenia i prowadzi do niekonsekwencji.'
- ' Ludzie pragną kochać i jeść. Wszystko inne jest zmieniającym się w różnych epokach dodatkiem do życia.'
- ' Nie czuła jednak głodu, tylko straszną, namiętną potrzebę płaczu.'
- ' Nie trzeba odgrzebywać dawnych smutków, trzeba im pozwolić zestarzeć się i umrzeć. Nie ma nic równie pocieszającego, jak starzejący się smutek'
- ' Ogarnął ją łagodny smutek, rezygnacja słodka jak sen.'
- ' Jeśli człowiek się boi musi uciec gdzieś przed swoim strachem.'
- ' wszystko w jej marzeniach błyszczało wyolbrzymionym przez nader długie czekanie patosem miłości.'
- ' Dusiła ją fala pospolitości lepkiej i oślizgłej.'
- ' Ci, których kochamy, są niejako naszą własnością- mogą nas nie chcieć, ale nie mają możności siebie nam odebrać.'
- ' wściekłość to najgorszy gatunek rozpaczy'
- ' W miłości jak na wojnie- do celu prowadzą tylko nagłe, ostre ataki.'
- ' Upadek wydaje się nam niekiedy zwycięstwem dzięki uzyskaniu przyzwoitej ceny.'
- ' Każdy człowiek w gruncie rzeczy jest tchórzem, to okoliczności robią z niego bohatera. Nadchodzi moment, kiedy nie można zachować się inaczej. Nienawiść, strach sprawiają, że zapomina o niebezpieczeństwie, czasem chciałby zawrócić, ale przeważnie wtedy zawrócić już nie można.'
- ' Drugi człowiek zawsze jest niebezpieczeństwem, zawsze trzeba milczeć, zamykać się szczelnie, nie dać się podejść słabości ani wzruszeniu.'
- ' To czas, w którym żyjemy, a który zmusza ludzi do nieufności, jest potwornym kalectwem naszego pokolenia.'
- 'jeden wieczór życzliwego oszustwa'
- ' tylko głupcy żądają od razu zbyt wiele'
- ' Wielkiej wagi i rangi musi być teraźniejszość, która przekreśla wszystko, co do niej wiodło.'
- ' Bierność to jest także przestępstwo, za które trzeba ponosić karę.'
- ' Całowali się długo, z radością odzyskania, jakby ich rozłąka trwała lata, a groziła wiecznością.'
- ' Mierzyli się przez chwilę wzrokiem, ona- wyczekująca i przyczajona, on- przyłapany.'
- ' Humanizm, do diabła, przynajmniej w naszej epoce powinien nie być prądem, lecz praktyką.'
- ' Kiedy człowiek jest tak blisko śmierci, jeszcze bardziej chce żyć.'
- ' Nieobecnym nie przybywa lat ani skaz, łatwo jest ich kochać, bardzo łatwo.'
- ' To bolała dusza, cała dusza- to wszystko, co człowiek czuje i myśli, bolało i piekło.'
- ' Niech mama pozwoli jej się wygadać. Widocznie od dawna dusiła to w sobie. Trzeba to potraktować jako zabieg higieny psychicznej.'
- ' Nie żal straty czasu i pieniędzy, ale bezsilność wobec klęski była nie do zniesienia.'
- ' Wszyscy ludzie nieszczęśliwi mają prawo uważać swoje nieszczęście za niesprawiedliwość- jest to jedno z najbardziej demokratycznych zjawisk, równie nie pocieszających człowieka jak śmierć.'
- ' Nigdy nie wiadomo co na dobre człowiekowi się obróci.'
- ' Nie starzeją się tylko Ci, którzy starzeją się razem z nami.'
- ' Trzeba mieć we krwi jakiś wielki własny spokój, żeby znieść zgiełk, bezustanny zmotoryzowany wrzask wielkiego miasta. Wieczna słowiańska rozterka wymagała ciszy.'
- ' Kiedyś nie bał się śmierci. A teraz bał się życia.'
- ' Każda miłość upomina się drapieżnie o swoje.'
- ' Strach jednak zwyciężył na razie wszystkie inne uczucia.'
- ' A jeśli się kogoś kocha, lepiej raczej nie dopuszczać do tego, aby było mu co wybaczać.'
- ' pozory życia są żałosne '
- ' Byli ulepieni z tych samych pragnień i z tych samych wyobrażeń o ludzkim szczęściu. Czuli potrzebę piękna i radości, jak czuje się potrzebę oddechu i światła. Rozumieli- wbrew okrutnym prawom swego czasu- że nie jest godny pogardy ten, kto nawet w chwili walki chciałby pochylić się nad różą i przymierzyć świat do wydobytej z pamięci miarki wiersza, ponieważ serce człowieka łaknie odpoczynku.'
- ' policjantami powinni być emerytowani złodzieje'
- ' Duma nie jest nigdy dobrym towarzyszem miłości. O ileż więcej szczęścia przysparzają pokorne kapitulacje.'
- ' Trzeba było śpieszyć się z kochaniem. Jutro mógł być koniec świata.'
- ' Wszystkie kobiety, które się zbliżały do mnie, witałem z nadzieją: bardzo starałem sie je pokochać. I nie pokochałem żadnej.'
- ' miała ochotę się upić, zamroczyć się i zapomnieć o wszystkim.'
- ' Och, jak łatwo zaprzyjaźnić się z ludźmi, którzy milczą.'
- ' Ludzie zrozpaczeni mają skłonność do patetycznych sformułowań. To ozdabia ich cierpienie blaskiem tragedii.'
- ' Dlaczego zawsze smutek jest w tym, gdy człowiek chce być w porządku wobec siebie?'
- ' Kobiety ubierają się właściwie dla kobiet. Najbardziej zachwycone męskie spojrzenie nie jest w stanie dać im tyle zadośćuczynienia.'
- ' nigdy nie darzyła zaufaniem ładnych kobiet, obracających się w kręgu mężczyzn, którzy ją obchodzili.'
- ' Ubóstwo daje człowiekowi w gruncie rzeczy o wiele więcej radości niż bogactwo.'
- ' Ci, którzy nie chcą być zwyciężeni, muszą przede wszystkim przestać się bać.'
- ' Człowiek powoli traci zaufanie do spraw, których nie można zmienić. Z biegiem czasu przyzwyczaja się do roli rezonera. Ale ona, tak jak w teatrze, nie posuwa akcji na przód.'
- ' Kochała go z tym wszystkim, co jest tak niewygodne w miłości, a równocześnie znakomicie ją podsyca.'
- ' jednak dom to była ona. Tylko ona; wszystko co tu nagromadziła, bez niej nie miało żadnego znaczenia.'
- ' Przy niej trzeba było mieć się zawsze na baczności, a mężczyźni lubią nieraz postawę "spocznij".'
- ' Ostatecznie można przegrywać i pokój.'
- ' W pytaniach, na które nie ma odpowiedzi, kryje się zawsze jeszcze jakaś nadzieja.'
- ' A mnie ta myśl gnębi od dawna- z naszych dróg znikły drogowskazy, nikt nie wie, dokąd idziemy, dokąd chcemy i dokąd powinniśmy iść; kto jest prawdziwym naszym wrogiem. Wciąż muszę wracać do jednego: nawet najszlachetniejszy naród może przegrać wojnę, ale biada temu, który przegrywa pokój.'
- ' Strach, wielki strach- to jest wszystko, do czego jesteśmy zdolni.'
- ' Nieszczęście zawsze ma większą reklamę niż szczęście.'
- ' Tego nie można się nauczyć, z tym trzeba się urodzić, żeby umieć uszczęśliwiać tych, których się kocha. Nie posiadłszy tej umiejętności, można sobie serce spalić uczuciem, a ten ktoś tego nawet nie zauważy i wolałby może efektowny neon od rozpalonego do czerwoności żeleźniaka. To jest niezmiernie trudna sztuka: miłość.'
- ' Świat nie zasługiwał na to, żeby rodzić na nim dzieci.'
- ' Nie lubiła pośpiechu i zgiełku, jakim żyła w tym czasie ulica. Nienawidziła ludzi, którzy stali w kolejkach, do kogoś wracali, komuś kupowali upominki. Nienawidziła ludzi, którzy stali w kolejkach przed kinem, tłoczyli się przy ruchomych schodach w domu towarowym, pili zimne piwo przy kioskach na ulicy. Nienawidziła ich!'
- ' Ile smutków musiało się jej przydarzyć w ciągu tych lat, że teraz mówiła: tak.'
- ' Bardzo potrzebuję, żeby ktoś mnie kochał.'
- ' Kochają nas! To skarb dla takich rozbitków jak my.'
- ' Chciała się upić, ale wydawało się jej, że jest wciąż trzeźwa.'
- ' Poczuła naraz pragnienie wyzwalającego chamstwa, wulgarnej prawdy w zachowaniu, spięć ostrych i niewybaczalnych. Miała ochotę zacząć gwizdać lub wyciągnąć nogi na stole, a może powiedzieć im, żeby sobie poszli do diabła.'
- ' Czuli potrzebę gestu, krzyku, śmiechu na całe gardło. Ich wspomnienia wymagały formy obowiązującej w czasie, którego dotyczyły.'
- ' My jesteśmy łagodniejsi. Oczywiście potrafimy nienawidzić, ale nienawiść nasza jest gwałtowna i czysta. Stąd jesteśmy szlachetniejsi nienawidząc niż oni, gdy kochają z wyrachowania. Mamy chwile wielkich sentymentów. Tak ładnie umiemy się wzruszać. Wystarczy do nas tylko zapukać, od razu otwieramy drzwi.'
- ' to ona powinna odpocząć, bo się zmęczyła w życiu, bo się naprawdę już chyba zmęczyła.'
- ' Ich samotność była ambitna.'
- ' Przedtem jest trudniej zrozumieć niż potem. Przedtem trzeba zrozumieć zamiar, potem- wydarzenie.'
- ' Człowiek powinien umierać po długim wspaniałym życiu. Po dumie, że czegoś dokonał. Po radości, że zrobił wszystko, co mógł zrobić. Człowiek powinien umierać z przesytu życiem, bez żalu, że nie zabrał swojej części.'
Już nie zmarnuję ani chwili, bo dni straconych gorycz znam...
poniedziałek, 5 grudnia 2011
Przerwa na życie- Stanisława Fleszarowa- Muskat
' PRZERWA NA ŻYCIE '- tom II tryptyku
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz