Sto lat samotności- Gabriel Garcia Marquez

Nie sądzę, by ktokolwiek potrafił opisać tę powieść. Ja nie umiem, nawet nie zamierzam próbować.. Wiem tylko, że szokująca, niekiedy naturalistyczna treść wywołuje w czytelniku uczucie przerażającego smutku, pustki, nieszczęścia, bezradności, palącego pragnienia miłości i poczucie istnienia w sytuacji bez wyjścia, pozbawionej sensu.. bo "plemiona skazane na sto lat samotności nie mają już drugiej szansy na ziemi."

• ' Czuł nieodpartą potrzebę kochania jej i otoczenia opieką.'
• '.. znajdywał ją tylko w tym obrazie, który wytworzyła jego własna straszliwa samotność.'
• ' bezustannie przywoływane wspomnienia przybrały postać niemal dotykalną i niby- ludzkie istoty błądziły po zamkniętych pokojach.'
• ' przygotowała się na długie, acz nie beznadziejne czekanie.'
• ' znalazł w niej tylko głębokie uczucie żałości.'
• ' wytwarzała wokół siebie jakąś aurę niepokoju, atmosferę burzy, wyczuwalną jeszcze w parę godzin po jej przejściu.'
• ' Zatrzymała się w cudownym wieku młodzieńczym, coraz bardziej niedostępna ustalonym formom życia i coraz bardziej obojętna na złośliwość i podejrzenia, szczęśliwa we własnym świecie rzeczywistości najprostszych.'
• ' przytomna starość może więcej powiedzieć niż wróżby z kart.'
• ' (...) pozwolić sobie wreszcie na chwilę buntu tak upragnioną i tyle razy odkładaną, i skończyć z rezygnacją, raz wreszcie plunąć na wszystko i wyrzucić z serca morze tych przekleństw, które musiała przełykać przez całe sto lat ustępstw.'
• ' zamiast go znienawidzić, odczuwała niepohamowaną chęć zobaczenia się z nim znowu.'
• ' Potrzeba smutku stawała się nałogiem w miarę niszczycielskiego działania lat.'
• ' Wszystkiego można się dowiedzieć.'
• ' miraże tęsknoty i wspomnień '
• ' Co mnie najbardziej martwi to cały ten czas, który straciliśmy.'
• ' Był to niepocieszony, rozpaczliwy szloch, trwający kilka dni, a jego przyczyny nie dowiedziała się nawet Amaranta.'
• ' Na zewnątrz ekspansywna i serdeczna, miała charakter samotnika i serce nieprzeniknione.'
• ' Także i ona cierpiała na zadrę samotnej miłości.'